فرآیندی است که در آن ورق پلاستیکی حرارت داده شده و پس از اعمال حرارت لازم  و تبدیل به ورق انعطاف پذیر توسط قالب به شکل مورد نظر مثل لیوان، بشقاب و... در می آید.
فرآیند ترموفرمینگ به دو دسته ی thin-guage   که برای تولید ظروف یکبار مصرف از قبیل فنجان، لیوان، سینی و لوازم پزشکی و ... استفاده می شود نوع thick-guage  برای تولید قطعات پیچیده و زخیم تر مورد استفاده در خودرو، یخچال و... می باشد
در رایج ترین شیوه ی ترموفرمینگ ورق پلاستکی( که قبلا توسط دستگاه اکسترودر ساخته شده) از طریق رول های وارد بخش کوره می شود در این بخش ورق حرارت دیده و سپس وارد بخش شکل دهی شده در این بخش قالب و صفحه ی فشار از پایین و بالا روی ورق جفت می شوند. در این مرحله هوای به دام افتاده شده با خارج شده و با ایجاد خلاء مواد موارد قالب شده و در نهایت با ایجاد فشار جزئیات قطعه شکل می گیرد.
ایجاد خلاء به خصوص برای قطعات با بلند و دارای عمق برای ایجاد ضخامت یکنواخت مهم می باشد.
در نهایت قطعه از قالب خارج شده و پس از جدا شدن ضایعات و به شکل محصول نهایی در می آید.
ضایعات حاصل معمول آسیاب شده و در یک دستگاه گرانول ساز بازیافت می شوند و دوباره برای ساختن ورق پلاستیکی به کار گرفته می شوند.
این روش برای شکل دهی پلیمر های مختلفی از قبیل PVC، PP، PS ، PE  و... استفاده می شود.
-به جهت اینکه در این فرآیند از فشار هوا و خلاء استفاده می شود دما و فشار پایین مورد نیاز است و مصرف انرژی کمتر است البته باید توجه داشت که ورق مورد استفاده در این فرآیند قبلا توسط دستگاه اکسترورد تولید شده است.
نکته : به منظور تهیه ظروف دهان گشاد پلاستیک علاوه بر فرآیند ترموفرمینگ از فرآیند قالبگیری تزریقی نیز استفاده می شود، بسته به خصوصیات محصول به طور مثال ضخامت محصول از فرآیند ترموفورینگ یا قالبگیری تزریقی استفاده می شود.( برای ضخامت کمتر از 1.5 میلیمتر معمولا از روش ترموفرمینگ و برای ضخامت های بیشتر از روش قالبگیری تزریقی استفاده می شود-البته ورق های ضخیم تر از 3 میلیمتر هم در فرآیند ترموفرینگ تولید می شوند ولی فرآیند آن با آن چه توضیح داده شد تفاوت هایی دارد)

منبع:

پلینو